ΠΩΣ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΤΙΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ! (ΜΕΡΟΣ Α΄)

2013-08-24 13:36

Αυτόν τον μήνα, αγαπητοί αναγνώστες, σκεφτήκαμε εις την στήλη μας να ξεκινήσουμε, με την χάρη τού Θεού, μία γενική ανασκόπηση τών κυριοτέρων διδασκαλιών τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά και να δούμε πώς μία-μία καταρρίπτονται και διαψεύδονται από τις αλήθειες τής Γραφής. Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε με το θέμα τής Εκκλησίας καθώς και αυτό περί τού Θεού. Θα αναφέρουμε συνοπτικά εις το τί πιστεύουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά και πώς καταρρίπτονται ή διαψεύδονται οι διδασκαλίες τους μέσα από την ίδια την Αγία Γραφή, την οποίαν ισχυρίζονται ότι πιστεύουν και ακολουθούν!

 

ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Τί λέει η Σκοπιά: Ισχυρίζεται ότι η Εκκλησία, όσο ζούσαν οι Απόστολοι, ήταν καθαρή και είχε σωστό πιστεύω. Αμέσως όμως μετά τον θάνατο τών Αποστόλων, απεστάτησε από την ορθή πίστη και εισέβαλαν εις αυτήν δαιμονικές διδασκαλίες! (Σκοπιά, 01.10.1970, σελ.587, παρ.9, Ξύπνα, 08.08.1972, σελ.19, Σκοπιά, 01.07.1995, σελ.14, παρ.2, Σκοπιά, 01.09.2003, σελ.6).

Τί λέει η Γραφή: Η Γραφή αναφέρει ότι η Εκκλησία δεν πλανάται, διότι κεφαλή της είναι ο Χριστός (Κολασ. 1:18) και οδηγός της σε ΟΛΗ την αλήθεια το Άγιο Πνεύμα (Ιωάν. 16:13), το Οποίον και μένει εις αυτήν αιωνίως (Ιωάν. 14:16). Είναι δε εκ φύσεως αδύνατον η Εκκλησία να εκτραπεί τής αληθείας, δια τον πλούστατο λόγο, ότι είναι ΑΥΤΗ που στηρίζει την αλήθεια! (Α΄ Τιμ. 3:15)

   Ρητώς δε ο Χριστός, απευθυνόμενος εις τον Απόστολο Πέτρο, επιβεβαίωσε αυτό που προαναφέραμε, λέγοντας τα εξής: «καγώ δε σοι λέγω ότι σύ εί Πέτρος, και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16:18) δηλαδή «Και Εγώ δε λέγω σ’ εσένα, ότι εσύ είσαι ο Πέτρος, και επάνω σ’ αυτήν την πέτρα (δηλαδή τον βράχο τής πίστεως που ομολόγησες) θα οικοδομήσω την Εκκλησία Μου, ακόμη και ο Άδης δεν θα υπερισχύσει αυτής». Όλες μαζί δηλαδή οι σκοτεινές δυνάμεις τού Άδη δεν μπορούν να γκρεμίσουν ή να παροδηγήσουν την Εκκλησία. Η Εκκλησία μπορεί να κλονίζεται, αλλά δεν κρημνίζεται (όπως ανοήτως ισχυρίζονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά), διότι μαζί της ευρίσκεται ο Χριστός (Ματθ. 28:20). Το πλοίο μπορεί να κλυδωνίζεται, αλλά δεν καταποντίζεται!

Τί λέει η Σκοπιά: Ισχυρίζεται, ότι την Εκκλησία αποτελούν μόνον 144.000 εκλεκτοί τής Καινής Διαθήκης, οι οποίοι αυτοί μόνον μετέχουν τού κατ’ αυτούς λεγομένου  Αναμνηστικού Δείπνου ή κατ’ εμάς τής Θείας Ευχαριστίας. Οι υπόλοιποι πιστοί εις την Οργάνωση και τον Ιεχωβά (Παλαιάς και Καινής Διαθήκης) είναι ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας και ΕΚΤΟΣ Καινής Διαθήκης και θα κληρονομήσουν την γη! (‘Ενωμένοι Στη Λατρεία τού Μόνου Αληθινού Θεού’, έκδ.1983, σελ.116-117)

Τί λέει η Γραφή: Η Γραφή αναφέρει, ότι οι Χριστιανοί δεν προορίζονται για δύο κλήσεις, μία ουράνια και μία επίγεια (όπως ισχυρίζεται η Σκοπιά), αλλά ότι η ελπίδα τών πιστών είναι μία και μοναδική και αυτή ουράνια: «έν σώμα και έν Πνεύμα, καθώς και εκλήθητε εν ΜΙΑ ελπίδι τής κλήσεως υμών» (Εφεσ. 4:4) δηλαδή «Ένα σώμα υπάρχει (η Εκκλησία) και ένα Πνεύμα (που εμψυχώνει αυτό το σώμα), καθώς και κληθήκατε για ΜΙΑ ελπίδα τής κλήσεώς σας (δηλ. την ελπίδα τής ουρανίου βασιλείας)». ΟΛΟΙ δε οι πιστοί δικαιούνται να μετέχουν τής Θείας Κοινωνίας, και όχι κάποιοι δήθεν εκλεκτοί, εφόσον ο Χριστός είπε: «Πίετε εξ αυτού ΠΑΝΤΕΣ· τούτο γάρ εστι το αίμά μου το τής Καινής Διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών» (Ματθ. 26:27-28).

 

ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ

Τί λέει η Σκοπιά: Η Οργάνωση τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά αρνείται την μεγαλυτέραν αλήθειαν τής Χριστιανικής Πίστεως, ότι δηλαδή ο Θεός είναι Τριαδικός κατά τα πρόσωπα ή τις υποστάσεις. Κατ’ αυτούς αληθινός Θεός ή Γιαχβέ είναι μόνον ο Πατήρ, ο δε Υιός είναι εκτός τής Θείας ουσίας, κτίσμα ή δημιούργημα τού Πατρός και όχι γέννημα Αυτού, το δε Άγιον Πνεύμα είναι απλώς μία απρόσωπη δύναμη, δηλαδή ούτε καν πρόσωπο ή υπόσταση.

Τί λέει η Γραφή: Τα χωρία τής Γραφής που αποδεικνύουν την Τριαδικότητα τού Θεού είναι τόσα πολλά, αγαπητοί αναγνώστες, που εάν επιχειρούσαμε να τα αναφέρουμε συνολικά, ο χώρος όλης τής Εφημερίδος κυριολεκτικά δεν θα επαρκούσε! Θα περιοριστούμε εις ορισμένα, τα οποία, όπως λέμε εις την καθομιλουμένη, ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΤΙΑ! Τα χωρία τής Παλαιάς Διαθήκης που θα παραθέσουμε, τα αντλήσαμε από το Εβραϊκό ή Μασοριτικό κείμενο, κατά την μετάφραση τού Αρχιμανδρίτου Νεοφύτου Βάμβα, μετάφραση που άλλωστε χρησιμοποιούσαν ακόμη και οι ίδιοι οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά για πολλές δεκαετίες.

 

Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1) «Και είπεν ο Θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημών, καθ' ομοίωσιν ημών» (Γεν. 1:26). Ο Θεός δεν είπε «Ας κάμω άνθρωπο», αλλά εκφράστηκε κατά Πληθυντικό αριθμό «Ας κάμωμεν άνθρωπο». Εις την ένσταση τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με Πληθυντικό ευγενείας ή μεγαλοπρεπείας, απαντούμε με το ακόλουθο χωρίο: 2) «Και είπε Κύριος ο Θεός, Ιδού, έγεινεν ο Αδάμ ως είς εξ ημών, εις το γινώσκειν το καλόν και το κακόν» (Γεν. 3:22). Η φράση «είς εξ ημών» (δηλ. ένας από εμάς) αποκλείει να είναι το «ημών» πληθυντικός ευγενείας ή μεγαλοπρεπείας. Ο Θεός δηλαδή είπε, ότι ο Αδάμ έγινε ως ένας από Εμάς τα Θεία πρόσωπα! 3) «Έλθετε, ας καταβώμεν και ας συγχύσωμεν εκεί την γλώσσαν αυτών, διά να μη εννοή ο είς τού άλλου την γλώσσαν» (Γεν. 11:7). Το «Έλθετε» το απευθύνει ένα Θείο πρόσωπο σε τουλάχιστον άλλα ΔΥΟ Θεία πρόσωπα, οπότε αποκλείεται πάσα ένσταση τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά περί δήθεν Πληθυντικού ευγενείας ή μεγαλοπρεπείας. Επειδή λοιπόν το χωρίο είναι εμφανέστατα Τριαδικό, γι’ αυτό τον λόγο και εις την Μετάφρασή τους, την λεγομένη Μετάφραση Νέου Κόσμου, το «Έλθετε» αντικαταστάθηκε με το «Εμπρός!» που είναι απρόσωπο και δι’ αυτού τού τρόπου εμφανώς παραχαράχθηκε κι αλλοιώθηκε το νόημα τού πρωτοτύπου ιερού κειμένου! 4) «Και ήκουσα την φωνήν τού Κυρίου, λέγοντος, Τίνα θέλω αποστείλει, και τις θέλει υπάγει διά ημάς;» (Ησα. 6:8). Ο Κύριος ομιλεί με Ενικό αριθμό για τον Εαυτό Του («θέλω αποστείλει») και με Πληθυντικό («διά ημάς»), διότι εννοεί και τα άλλα Θεία πρόσωπα! 5) «Διότι ούτω λέγει Κύριος· Ηκούσαμεν φωνήν τρομεράν, φόβον και ουχί ειρήνην» (Ιερ. 30:5), 6) «Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός περί τού Εδώμ· Ηκούσαμεν αγγελίαν παρά Κυρίου και μηνυτής απεστάλη προς τα έθνη» (Αβδιού στίχ.1). Ο Κύριος, εις μεν το πρώτο χωρίο λέγει «ηκούσαμεν»,  εις δε το δεύτερο «ηκούσαμεν παρά Κυρίου», διότι περισσότερα από ένα πρόσωπα, ΕΝΑΣ όμως Κύριος, άκουσαν από άλλον Κύριο, προφανώς από τον Πατέρα. (πρβλ. Ιωάν. 3:11 όπου ο Χριστός απευθυνόμενος εις τον Νικόδημο ομιλεί σε πληθυντικό αριθμό «γνωρίζουμε», «είδαμε», «την μαρτυρία μας» υπονοώντας προφανώς μαζί με τον Εαυτό Του και το Άγιον Πνεύμα). 7) «Και έβρεξεν ο Κύριος επί τα Σόδομα και Γόμορρα θείον και πυρ παρά Κυρίου εκ τού ουρανού» (Γεν. 19:24). Το ανωτέρω παραδοξότατο χωρίο αναφέρει, ότι ο Κύριος έβρεξε παρά Κυρίου! Εδώ δηλαδή γίνεται διάκριση Κυρίου από Κυρίου, Γιαχβέ από Γιαχβέ κατά το Εβραϊκό. Ο πρώτος Κύριος είναι οι δύο άνδρες ή άγγελοι (αγγελιαφόροι), υπό τις μορφές τών οποίων είναι ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα (Γεν. 19:1 και εξής). Ο δεύτερος Κύριος, εκ μέρος τού Οποίου έγινε η καταστροφή, είναι ο τρίτος από τούς άνδρες, υπό την μορφή τού Οποίου είναι ο Πατήρ (Γεν. 18:17-33). Ο Πατήρ απέστειλε τον Υιό και το Άγιον Πνεύμα, οι Οποίοι κι έβρεξαν πυρ και θείο εκ μέρους Αυτού, δηλαδή εκτέλεσαν την απόφασή Του!

 

Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1) «Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού» (Β΄ Θεσ. 3:5) δηλαδή «Είθε ο Κύριος να κατευθύνει τις καρδιές σας εις την αγάπη τού Θεού και εις την υπομονή τού Χριστού». Εις το καταπληκτικό τούτο χωρίο, αγαπητοί αναγνώστες, αναφέρεται ένας ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’! Για το ποιος ακριβώς είναι αυτός ο Κύριος, που οδηγεί τούς πιστούς εις τον Θεό και εις τον Χριστό, την απάντηση την δίνει η ίδια η Γραφή, δια γραφίδος Αποστόλου Παύλου, όταν λέγει: «ο δε Κύριος το Πνεύμά εστιν» (B΄ Κορ.  3:17). Κύριος λοιπόν ο Πατήρ, Κύριος ο Υιός, Κύριος και το Πνεύμα το Άγιον! Δεν έχουμε όμως τρεις Κυρίους, αλλά  ΕΝΑΝ, διότι είναι ΜΙΑ η ουσία ή Θεότητα. Ο ΕΝΑΣ δηλαδή Θεός αποτελείται από ΤΡΙΑ Θεία πρόσωπα ή υποστάσεις!

2) «Υμάς δε ο Κύριος πλεονάσαι και περισσεύσαι τη αγάπη εις αλλήλους και εις πάντας, καθάπερ και ημείς εις ημάς, εις το στηρίξαι υμών τας καρδίας αμέμπτους εν αγιωσύνη έμπροσθεν τού Θεού και πατρός ημών εν τη παρουσία τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά τών αγίων αυτού» (Α΄ Θεσ. 3:12-13) δηλαδή «Εις εσάς δε ο Κύριος είθε να δώσει να έχετε πλουσίως και με το παραπάνω την αγάπη μεταξύ σας και προς όλους, όπως και εμείς έχουμε προς εσάς. Έτσι θα σάς κάνει να σταθείτε άμεμπτοι με αγιωσύνη μπροστά εις τον Θεό και πατέρα μας κατά την παρουσία τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού μαζί με όλους τούς αγίου Του». Ό,τι ισχύει  για το προηγηθέν χωρίο το ίδιο ισχύει και εις αυτό. Ο Κύριος, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, θα κάνει τούς πιστούς να σταθούν άμεμπτοι και με αγιωσύνη μπροστά εις τον Θεό και Πατέρα μας κατά την παρουσία τού Κυρίου Ιησού! Ο ΕΝΑΣ δηλαδή Θεός αποτελείται από ΤΡΙΑ Θεία πρόσωπα ή υποστάσεις!

3) Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. κη:19). Εδώ, αγαπητοί αναγνώστες, έχουμε να κάνουμε με ένα από τα κλασικότερα Τριαδικά χωρία τής Καινής Διαθήκης. Άξιον παρατηρήσεως, ότι ο Χριστός δεν χρησιμοποίησε Πληθυντικό («ονόματα»), αλλά Ενικό αριθμό («όνομα»). Υπάρχει δηλαδή ΕΝΑ όνομα ή ΜΙΑ Θεότητα που όμως αποτελείται από ΤΡΙΑ πρόσωπα ή υποστάσεις, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιον Πνεύμα!

   Θεωρούμε, αγαπητοί αναγνώστες, ότι με τα Αγιογραφικά ντοκουμέντα που προαναφέραμε, καλύψαμε επαρκώς τα δύο από τα βασικότερα θέματα που διαστρεβλώνει και παραποιεί η Εταιρία Σκοπιά (περί Εκκλησίας και περί Θεού), και δι’ αυτού τού τρόπου οδηγεί εις την απώλεια αυτούς που την εμπιστεύθηκαν για την σωτηρία τους.

   Είθε οι ακόλουθοί της να αφυπνιστούν και να εννοήσουν, ότι η Αγία Γραφή διαψεύδει και καταρρίπτει ΕΜΦΑΝΩΣ το «ευαγγέλιο» τής Σκοπιάς (όσον αφορά τουλάχιστον τα δύο θέματα που αναπτύξαμε ανωτέρω), ότι αυτός που κηρύττει άλλο ευαγγέλιο, κατά τον Απόστολο Παύλο, είναι ανάθεμα (Γαλ. 1:8-9) και ότι «Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον» (Παρ. ιδ:12, ιστ:25 Εβρ.)